آزمایش خون تشخیص تبخال تا چه حد دقیق است؟

همه آزمایش‌ها می‌توانند خطا داشته باشند و آزمایش خون تبخال نیز از این قاعده مستثنی نیست. دقت آزمایش‌های پزشکی بر اساس دو مقدار اندازه‌گیری می‌شود:

بالا بودن اختصاصیت و حساسیت یعنی احتمال نتایج کاذب مثبت و منفی کم است.

به دلیل این‌که آزمایش خون برای تشخیص تبخال کامل نیست، برای تأیید وجود یا عدم‌وجود تبخال، آزمایش‌های دیگری باید انجام شوند. دو آزمایش وجود دارد که باهم برای تشخیص تبخال استفاده می‌شود:

هر دو آزمایش دقت بالایی دارند:

وقتی نتیجه آزمایش الایزا توسط وسترن‌بلات تایید شد، بعید است که نتیجه آزمایش اشتباه باشد، اما برای اطمینان از نتیجه، آزمایش دیگری به نام همانندسازی نوکلئیک‎اسید (NAAT) انجام می‌شود که اختصاصیت و حساسیت بالایی دارد.

آزمایش NAAT حضور ویروس را در مایع جمع‌آوری‌شده از زخم تبخال، شناسایی می‌کند. بعد از جمع‌آوری مایع از زخم تبخال، نمونه به آزمایشگاه ارسال می‌شود و توسط فرایند همانندسازی، چندین کپی از ماده ژنتیکی ویروس تولید می‌شود. اگر حتی کمترین مقدار از ویروس در نمونه وجود داشته باشد، NAAT می‌تواند آن را شناسایی کند.

آزمایش ژنتیکی مشابهی به نام PCR نیز برای تشخیص عفونت استفاده می‌شود. همچنین می‌توان ویروس را در محیط آزمایشگاهی کشت داد.

آزمایش‌های تبخال دقت بسیار بالایی دارند اما به عنوان غربالگری روتین انجام نمی‎شوند. به عبارت دیگر، انجام این تست‌ها برای افرادِ دارای علائم توصیه می‌شود زیرا تشخیص تبخال در افرادی که علائمی ندارند، از انتشار آن جلوگیری نمی‌کند و افراد رفتارهای جنسی خود را تغییر نمی‌دهند. البته زمانی‌که با فرد دارای تبخال، رابطه جنسی داشته باشید، حتی درصورت نداشتن علائم، انجام این آزمایش‌ها اهمیت دارد