آزمایش سم کلستریدیوم دیفیسل (C. difficile toxin)
آمادگی‌های لازم برای انجام آزمایش
روش‌های مختلفی برای جمع‌آوری نمونه‌ها وجود دارد.
• می‌توان نمونه‌ی ادرار را از روی پلاستیکی که به‌صورت شل روی کاسه‌ی توالت‌فرنگی قرار داده‌شده جمع‌آوری کرده و داخل ظرف تمیزی قرار داد.
• کیت‌های آزمایشی وجود دارند که برای جمع‌آوری نمونه، دستمال توالت‌های مخصوصی را فراهم می‌کنند. بعد از جمع‌آوری نمونه می‌توانید آن را به ظرف تمیزی انتقال بدهید. به‌یاد داشته‌باشید که نمونه‌ی مدفوع با ادرار، آب یا کاغذ توالت مخلوط نشود.
برای شیرخواران یا نوپایانی که از پوشک استفاده می‌کنند:
• قسمت داخلی پوشک را با پوشش پلاستیکی بپوشانید.
• برای داشتن نمونه‌ی مدفوع بهتر، پوشش پلاستیکی را طوری تنظیم کنید تا نمونه‌ی مدفوع با ادرار مخلوط نشود.
معرفی آزمایش سم کلستریدیوم دیفیسل
کلستریدیوم دیفیسل (که اغلب C. difficile یا C. diff نامیده می‌شود) نوعی باکتری‌ست که با اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک همراه است. آزمایش C. difficile و تست سم کلستریدیوم دیفیسل وجود باکتری، ژن‌های مربوط به تولید سموم و خود سموم تولید‌شده توسط باکتری‌ها در بدن را مشخص می‌کنند.
باکتری کلستریدیوم دیفیسل ممکن است جزئی از فلورای باکتریایی سیستم گوارشی ۶۵درصد نوزادان و ۳درصد بزرگسالان سالم باشد. گاهی اوقات، زمانی که به‌مدت طولانی از آنتی‌بیوتیک‌های گسترده‌ای برای درمان عفونت‌‌های دیگر در بدن استفاده می‌شود، تعادل فلور نرمال سیستم گوارشی بر هم می‌خورد. در این شرایط فلور نرمال باکتریایی سیستم گوارشی که نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها حساس‌اند از بین می‌روند؛ در حالی که کلستریدیوم دیفیسلِ مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باقی مانده و حتی منجر به تشکیل سویه‌های جدیدی از این باکتری می‌شود.
هدف از انجام آزمایش
آزمایش مدفوع کلستریدیوم دیفیسل، مواد مضر تولید شده توسط این باکتری را تشخیص می‌دهد. عفونت ناشی از این باکتری، رایج‌ترین دلیل اسهال بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک‌هاست.
چگونگی انجام آزمایش
برای انجام این آزمایش نمونه‌ی مدفوع لازم است، که به‌منظور آنالیز نمونه به آزمایشگاه فرستاده‌می‌شود. روش‌های متنوعی برای تشخیص سم این باکتری در نمونه‌ی مدفوع وجود دارد.
معمولاً از روش EIA (Enzyme immunoassay) برای تشخیص مواد تولید‌شده توسط باکتری‌ها استفاده می‌شود. این آزمایش نسبت به تست‌های قدیمی سریع‌تر بوده و راحت‌تر نیز انجام می‌گیرد. نتایج حاصل از این آزمایش در عرض چند ساعت آماده خواهد‌بود. گرچه این تست نسبت به تکنیک‌های قبلی از حساسیت کمتری برخوردار است. نمونه‌های مدفوع متعددی برای دریافت نتیجه‌ی دقیق از این آزمایش لازم است.
روش جدید برای تشخیص ژن‌های مسئولِ تولید سم در باکتری‌ها، تکنیک PCR است. این تست، حساس‌ترین و دقیق‌ترین آزمایش است که نتایج حاصل در عرض یک‌ساعت آماده شده و تنها یک نمونه‌ی ادرار برای آن کافی‌ست.
تست C. difficile toxin به چه دلایلی انجام می‌شود؟
این آزمایش زمانی انجام می‌گیرد که پزشک به اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک‌هایی که فرد اخیراً مصرف کرده، شک کند. آنتی‌بیوتیک‌ها تعادل باکتری‌های روده را بر هم می‌زنند. این گاهی اوقات منجر به رشد بیش‌از‌حد باکتری‌های کلستریدیوم دیفیسل می‌شود.
اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسل بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک، معمولاً برای کسانی اتفاق می‌افتد که در بیمارستان بستری‌اند. همچنین این اتفاق ممکن است برای افرادی که به‌تازگی آنتی‌بیوتیک مصرف نکرده‌اند نیز بیافتند. به این حالت، انتروکولیت با غشا‌ی کاذب (Pseudomembranous colitis) گفته می‌شود.
آزمایش C. difficile toxin در کرمانشاه
در کرمانشاه برای انجام این آزمایش در اسرع وقت و با بالاترین دقت، می‌توانید به مجموعه آزمایشگاهی بوعلی مراجعه کنید.
نتیجه نرمال آزمایش
نتایج نرمال زمانی مشاهده می‌شود که هیچ سم کلستریدیوم دیفیسل یافت نشود.
توجه: محدوده‌ی نرمال نتایج آزمایش در بین آزمایشگاه‌های مختلف کمی متغیر است. در مورد معنی و تفسیر نتایج آزمایش خود با پزشک مشورت کنید.
نتیجه غیرنرمال به چه معناست؟
نتایج غیرنرمال یعنی سم باکتری کلستریدیوم دیفیسل در نمونه‌ی مدفوع مشاهده شده و عامل اسهال فرد است.
مطالب نوشته‌شده در این صفحه، صرفاً برای آشنایی شما با این آزمایش آماده شده است و به‌هیچ‌عنوان نمی‌تواند جایگزین نظر پزشک معالج شما در تشخیص و درمان بیماری‌ها باشد. لطفاً برای هرگونه مشاوره در زمینه انجام و تفسیر آزمایش، به پزشک خود مراجعه کنید.
نام‌های دیگر آزمایش
منابع
Dupont HL. Approach to the patient with suspected enteric infection. In: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016:chap 283.
Gerding DN, Johnson S. Clostridial infections. In: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016:chap 296.
Gerding DN, Young VB. Clostridium difficle infection. In: Bennett JE, Dolin R, Blaser MJ, eds. Mandell, Douglas, and Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases. 8th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2015:chap 245.
Haines CF, Sears CL. Infectious enteritis and proctocolitis. In: Feldman M, Friedman LS, Brandt LJ, eds. Sleisenger and Fordtran's Gastrointestinal and Liver Disease. 10th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016:chap 110.
Semrad CE. Approach to the patient with diarrhea and malabsorption. In: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016:chap 140.
Siddiqi HA, Salwen MJ, Shaikh MF, Bowne WB. Laboratory diagnosis of gastrointestinal and pancreatic disorders. In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods. 23rd ed. St Louis, MO: Elsevier; 2017:chap 22.
